Een zonnige namiddag uit het leven van de twee broers…
De twee nieuwe Hampshire hennen hebben zich redelijk aangepast. Af en toe gaan ze op stap met de overige toomleden maar vaak kiezen ze een eigen route. In de namiddag komen ze dan weer terug en voegen zich bij hun gevederde broers en zusters om te rusten en vervolgens samen weer wat te scharrelen. Geen slecht leven zou ik zeggen.
Kukel en Tok lopen wat af om al de dames bij elkaar te houden. Inmiddels heeft Tok steeds meer praatjes gekregen en wij verwachten dat hij het goede moment afwacht om het leiderschap over te nemen. Ondertussen reageert hij zijn frustratie en boosheid af op alle twee-benige wezens van het erf. Vooral de kuiten zijn erg geliefd als opvangkussentjes voor zijn nagels. NIET leuk! Ik word momenteel veel gezien met een bezem in de hand. Niet om op weg te vliegen (Ik heb wel eens met de gedachte gespeeld, ik zeg het maar eerlijk) maar om Tok op gepaste afstand te houden.
Hieronder, geïllustreerd, het uurtje na de middagrust…
(aanklikken = vergroten)
Kukel gaat na de rust op stap
Hij wordt op de voet gevolgd door hen ‘Biele’ de Bielefelder.
Tok (herkenbaar aan gladde kam) mag graag een dansje doen om de stramheid na de slaap te verjagen.
Vervolgens gaat Tok achter de New Hampshire hennen aan.
En subiet weer terug naar zijn broer Kukel want die is bezig met het doorgeven van zijn superieure genen. (de voyeur)
Kukel heeft de daad volbracht. De hen heeft nekklachten. Tok doet alsof het hem ‘koud’ laat. (niets is minder waar)
En voor hen die wat later ‘ingeschakeld’ hebben, hier nog een link naar een blogje over de heren toen ze drie maanden waren. Toen waren ze pas echt leuk…
